Commiphora kataf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Commiphora kataf
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mydleńcowce

Rodzina

osoczynowate

Rodzaj

balsamowiec

Gatunek

Commiphora kataf

Nazwa systematyczna
Commiphora kataf (Forssk.) Engl
Monogr. Phan. 4: 19 1883[3]
Synonimy
  • Amyris kataf Forssk.
  • Commiphora erythraea (Ehrenb.) Engl.
  • Balsamodendrum kataf (Forssk.) Kunth ex DC.
  • Balsamophloeos kataf (Forssk.) O.Berg[3]

Commiphora kataf (Forssk.) Engl – gatunek rośliny z rodziny osoczynowatych (Burseraceae). Rośnie dziko w Afryce (Dżibuti, Etiopia, Somalia, Sudan, Kenia, Tanzania) i na Półwyspie Arabskim w Jemenie[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Z rośliny samoistnie wydziela się wonna żywica zwana mirrą, po nacięciu kory wyciek żywicy zwiększa się. Dawniej mirra była używana do balsamowania i namaszczania zwłok, jako środek leczniczy i przeciwbólowy i jako składnik kadzidła. W Starym Testamencie była również składnikiem oleju świętego do namaszczań (Wj 30, 23,25). Według niektórych badaczy roślin biblijnych Commiphora kataf była jednym z kilku gatunków balsamowca, z których otrzymywano mirrę wymienioną w kilku miejscach w Biblii. Obecnie mirra nadal jest wykorzystywana w lecznictwie i do wytwarzania kadzidła, ponadto w przemyśle kosmetycznym jako składnik perfum, past do zębów i płynów do płukania ust[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-19] (ang.).
  3. a b The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
  5. Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  6. Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.